De baan is weer vrij

Hoofdpijn, concentratieproblemen en vooral ontzettend moe… Bekende klachten waardoor ouders of school de weg naar mijn praktijk weten te vinden. Zo is het ook met Job, een slimme leerling uit de tweede klas havo/vwo die vaak lessen verzuimt. En is hij wél op school, dan is hij er met zijn hoofd niet bij.

Met Job ga ik de zoektocht aan: van welke activiteiten krijgt hij wél energie? Welke dromen heeft hij over zijn toekomst? Welke rol speelt school daar in? Waarop knapt hij af tijdens een schooldag en wat heeft hij nodig om het vol te houden? We werken met verschillende leerstrategieën (automatiseren!), hij leert te plannen, en per vak kijken we welke hiaten er zijn. Ook neemt hij zijn negatieve gedachten onder de loep.

Job heeft dit schooljaar een nieuwe start gemaakt. Zittenblijven op havo/vwo zat er niet in. Het werd vmbo-t 3. Job zegt hierover: “Ik wil na het vmbo-t misschien wel weer havo doen. Maar vorig jaar lukte het niet meer. Ik was het overzicht gewoon kwijt. Alles was veel en moeilijk. Ik wist gewoon niet waar ik moest beginnen.”

Nu oogt hij energiek. Hij volgt alle lessen op school. Hij is zelf al bijna vergeten hoe hij er vorig jaar doorheen zat. Ouders zijn blij met de meer ontspannen sfeer thuis. School is sinds dit jaar voor alle leerlingen overgegaan op een systeem met keuzewerktijd. Het motiveert Job om zijn lessen zelf te kiezen en huiswerk al grotendeels onder schooltijd te maken. En hij legt het me in één beeld uit: “Vorig jaar was mijn sjoelbak gewoon veel te vol met stenen. Er kwam niks meer doorheen. Ik kon net zo goed stoppen. Nu is de baan weer vrij: ik doe een lager niveau, ik heb meer keuzewerktijd, en ik weet beter hoe ik moet leren, zodat ik het ook echt doe.”

Garanties voor de rest van het schooljaar zijn er nog niet. Maar Job heeft geleerd om niet meer zo ver vooruit te (doem)denken. Hij focust op wat vandaag nodig is om richting zijn einddoel te komen: het behalen van een diploma. En waar hij misschien nog wel het meest in is veranderd: hij durft hulp te vragen wanneer hij iets niet snapt of kan. Zijn docenten en ouders helpen hem zijn stenen weer in nette stapeltjes op de plank te krijgen. Maar het meeste doet hij zelf. Met succes én spelplezier. Ik verheug me al op wat we bij ons afsluitende begeleidingsuur zullen gaan doen: een ouderwets potje sjoelen!

Tue, 13 November